‘Sorry, ik ken je niet, volgens mij verkeerd verzonden’. Een behoorlijk groep mailontvangers stuurde
de kersverse bruid een dergelijk berichtje met de reply-to-all-functie. Dat begon
een ander deel van de ontvangers flink te irriteren, waardoor er ook berichtjes
verschenen als ‘stop met deze berichtgeving, we weten het nu wel’. Ploink,
ploink, ploink. Ik schat in dat er inmiddels 40 berichtjes in mijn mailbox stonden.
Daar kwam de derde variant ‘Stop met te zeggen dat we moeten stoppen, dat heeft
geen zin’. Ook die variant werd op creatieve en soms wat brute wijze door
meerdere mensen herhaald.
‘Grappig dat we kennelijk allemaal aan het werk zijn op
zaterdagochtend’ typte een frisse medewerker zonder ochtendhumeur.
De rest van de dag druppelden er nog wat berichtjes binnen,
de dag erop ook. En toen was de bui overgedreven. Ik heb ze niet meer geteld.
De bruid zweeg in alle talen.
Overigens heb ik nog wel proberen uit te vissen wat de
relatie was tussen de enorme groep mensen die zij aangeklikt had en hoe ik daarin terecht was gekomen. Geen
idee…CC-en en reply-to-all, wat een fenomeen! Jaren terug leden wij ook onder deze mailboxterreur, tot we met elkaar afspraken het niet meer te doen. Je vragen en klachten te poneren bij de rechtmatige eigenaar en verder elkaar niet lastig te vallen. Wat een verademing was dat!
Lieve bruid, ik heb zonder erg je emailadres en de adressen
van al je vrienden gewist, maar eh.. je stond er leuk op!
© Wilma van Esch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten