Het past niet in de omvang
van mijn baan, dat wat belangrijk is en opgelost moet worden. Maar... Als ik morgen
ziek ben, op welk punt word ik dan gemist? Wat zou niet meer doorlopen, wat zou
instorten? Niet veel, schat ik in. Omdat nieuwe energie en kracht vrijkomt als
ik er niet meer ben.
Bedenk jij wel eens hoe
betrekkelijk je bent, hoe betrekkelijk je werk is. Wat stort er in als je weggaat,
wat gaat door? En dat waarmee je je bloeddruk verhoogt, je je hartfalen
stimuleert: Is dat het waard? Wat levert het je op?
Ik maak me druk en ik weet
ook waarvoor. Ik vind het écht belangrijk dat we goede studenten afleveren, die
op hun beurt weer kinderen stimuleren om leuke, ondernemende mensen te worden.
Die allemaal de wereld een stukje beter maken. Dat geeft me vleugels.
Tuurlijk is het idioot, misschien onnodig. Hoeft het niet zo. Maar… Ik denk dat ik daar van houd. Van de idealisten,
de idioten, de mensen met lef, die uitproberen en durven. Over twee weken ga ik
naar Afrika. Om opnieuw te ontdekken dat ik me veel te druk maak.
En jij?
©Wilma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten