"Dank je
wel voor alle inzichten, we denken écht na over wat je zegt. Maar heb je ook
een hoopvol perspectief te bieden?" Ik schrik een beetje van deze reactie
op mijn verhalen. Tjonge, is dat wat ik
doe? Wakker schudden, vragen stellen en mensen perspectiefloos achterlaten. Nee
toch?
Of ik hoopvolle
perspectieven zie? Ja, iedere dag brengt nieuwe perspectieven. In kleine ontmoetingen,
voorbeelden en verhalen worden ze telkens weer zichtbaar. Als je ze wilt zien. Ik
neem je mee naar gisteren, zomaar een dag. Dit keer niet in de praktijk van
onderwijs en opvoeding, maar wandelend op internet.
Allereerst
zag ik de documentaire 'The Altruism Revolution' (1). Daar zitten pareltjes van
wijsheid in. Geen idee of de onderzoeken wetenschappelijk gezien kloppen, maar
de beelden waarin hele jonge kinderen het onderscheid weten te maken tussen
goed en kwaad en spontaan behulpzaam zijn, zelfs al zijn ze in eigen spel bezig,
dat is prachtig. Ook ons empathisch vermogen wordt onderzocht. Het kunnen invoelen
van de pijn van de ander. Het verschil tussen dat inlevingsvermogen wanneer je
je wél of niet verbonden voelt met die persoon.
Heel boeiend! Eén van de suggesties uit deze documentaire is de keuze
voor meditatie met kinderen. Zo rust en
tijd nemen heeft effect op het onderwijs, volgens de geïnterviewde
leerkrachten. Maar ik zie meer in deze documentaire: Ik zie ook het luisteren
naar elkaar, echte aandacht geven. Kinderen die met een zwaar of boos gemoed op
school komen worden ontvangen. Ze worden niet veroordeeld op hun uitingen, maar
ik zie docenten die contact willen maken, aanvaarden, begrijpen en relativeren.
Via youtube
kwam dit filmpje voorbij 'Be mister Jensen, see the good' (2) over een knulletje
wat niet stil kon zitten en voortdurend aan het tappen en tikken was. Van een
leerkracht kreeg hij zijn eerste drumstokjes, nu is hij een befaamd drummer.
See the good. Kijk over je irritatie heen naar de behoeften en de talenten van
de ander. Prachtig!
Op Linkedin
las ik een artikel over een dementerende mevrouw Pekaar en meneer Tip (3). Twee
mensen die in alle verwarring van hun dementerende staat hun seksuele gevoelens
en mogelijkheden herontdekken. En personeel en familie die geconfronteerd worden
met uitingen en gedrag waar ze geen raad mee weten. Liever zien ze meneer en
mevrouw achter de bingo kaarten of dromerig met een bakkie koffie naar buiten
kijkend. Ik zie een zeer hoopvol perspectief van een team wat zich probeert te verplaatsen
in de behoeften van meneer en mevrouw en samen met familie interventies in zet
die de liefde mogelijk te maken en het leven van meneer en mevrouw te
respecteren.
Bovengenoemde
voorbeelden zijn ontstaan op kansrijke momenten, waarbij we de keuze hebben.
Waarbij we na kunnen denken over wat gebeurt hier nou eigenlijk? Als we ons echt
verplaatsen in de ander, wat zegt die ander dan, wat heeft die ander nodig? En
wat heb ik nodig, wat zijn mijn keuzemogelijkheden? Kan ik over mezelf heen
stappen en verder kijken? Durf ik het aan te gaan?
Graag volg ik
de oude Grieken in hun zoektocht naar het juiste midden. Het begint met durven
onderzoeken van wat je ziet en ervaart. Met goed kijken en luisteren naar
elkaar én naar jezelf. In de context waar je werkt en leeft. Met een flinke
portie relativeringsvermogen, humor en empathie. Misschien zit het hoopvolle
perspectief erin dat je altijd een keuze hebt. En dat je het niet alleen hoeft
te doen, al voelt het soms wel zo. En dat je als je wilt iedere dag geïnspireerd
kunt worden door mooie verhalen en ervaringen van anderen. Zodat jouw inzichten
zich vergroten. Zoiets...
©Wilma van
Esch
1.
The
Altruism Revolution http://www.uitzendinggemist.net/aflevering/382795/Bodhitv.html
2. Be mister Jensen, see the good. https://www.youtube.com/watch?v=4p5286T_kn0
3. De veelbesproken seks van Mw Pekaar en
Mr Tip https://www.linkedin.com/pulse/de-veelbesproken-seks-van-mw-pekaar-en-mr-tip-op-dr-david-blom-2/?trackingId=qvjUxbDfCByQ61PxpakD8g%3D%3D
Geen opmerkingen:
Een reactie posten