zondag 30 januari 2011

Hippocrates' eed in tegenstelling tot onderwijsleed

Hippocrates’ eed in tegenstelling tot onderwijsleed:
Tegeltjes wijsheid of welgemeende belofte?

In een sentimentele ziekenhuis-soap werd ik geraakt door een bijna gepensioneerde arts die ten overstaan van een volle zaal opnieuw zijn Eed van Hippocrates aflegde. Een prachtige, integere manier om je beroepsethiek te duiden. En ik bedacht me hoe mooi het zou zijn als onze Pabo studenten op hun laatste schooldag een dergelijke eed zouden uitspreken. Niet om te zweren op Goden, de Bijbel of de Koran, maar vanuit je diepste zijn een belofte uit spreken waar je naar wilt streven.

Op internet vond ik de Artseneed van de KNMG en de VSNU, die in 2003 is geherformuleerd. Het uitspreken van deze eed markeert in Nederland en in veel andere landen het einde van de universitaire artsopleiding, maar heeft op zich geen juridische betekenis. En toch… Pabo’s laat je uitdagen!

Met eenvoudige aanpassingen is deze om te vormen naar een eed voor leerkrachten:

Ik beloof dat ik het onderwijzen en opvoeden zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens.
Ik zal zorgen voor kinderen, wijsheid en ontwikkeling bevorderen en angsten verlichten.
Ik stel het belang van het kind voorop en eerbiedig zijn opvattingen.
Ik zal aan het kind geen schade doen.
Ik luister en zal hem goed inlichten.
Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.
Ik zal de onderwijskundige en pedagogische kennis van mijzelf en anderen bevorderen.
Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden.
Ik zal mij open en toetsbaar opstellen, en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving.
Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van het onderwijs bevorderen.
Ik maak geen misbruik van mijn onderwijskundige en pedagogische kennis, ook niet onder druk.
Ik zal zo het beroep van leerkracht in ere houden.
Dat beloof ik!

Tegeltjeswijsheid? Ja, het liefst boven ieder bureau in iedere klas.
En graag een inspecteur en schoolbestuur die dit heel serieus nemen!

(c) Wilma van Esch
Wilma van Esch (1966)  is projectleider van het expertisecentrum E.G.O. Nederland, eindredacteur van het tijdschrift Egoscoop en voorzitter van het docentennetwerk Jonge Kind. Zij verzorgt (inter-)nationaal  lezingen, tweedaagses, studiereizen, trainingen en workshops voor leerkrachten,  schoolleiders en docenten HBO.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten