Op een dag wilde Thich Nhat Hanh een spijker in de muur slaan. In plaats van op de spijker sloeg hij op zijn linkervinger. Zijn rechterhand legde onmiddellijk de hamer neer en pakte de linkerhand op een tedere manier. Alsof hij voor zichzelf zorgde. En daarbij wees zijn rechterhand niet naar de linker: Zeg linker, je hebt gemerkt dat ik nu goed voor jou gezorgd heb. Onthoud dat, want ik wil dat je dit in de toekomst ook een keer voor mij doet’. Op geen enkele manier. En de linkerhand zei ook niet: ‘Jij, rechterhand, hebt me ongelooflijk veel pijn gedaan! Geef me je hamer, ik wil gerechtigheid!’
Zijn handen weten dat ze samen een zijn en vooral doen wat nodig is...
En wij??
(Thich Nhat Hanh, vrij vertaald door Wilma van Esch)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten