Met zwierige stroken crêpepapier draaiden en zwaaiden de kleuters over het plein.
Tot het tijd was om weer naar binnen te gaan. De stroken werden op de tafel gelegd, waar druppels water hun structuur en kleur direct aantasten. Verbazing alom.
Reden voor de leerkracht om met potjes, water en allerlei kleuren crêpepapier verder te experimenteren. De kleuters waanden zich tovenaars en experimenteerden voluit.
‘Kunnen we nog meer doen?’ vroegen ze hun leerkracht. Zij bedacht een nieuw experiment met een vochtige, halfpapieren handdoekrol en dikke stiften. Het drukken van de punt op de handdoek liet de inkt snel uitwaaieren. De natte vellen met kleuren werden opgehangen om te drogen, de kleuters mochten naar de speelzaal. Terugkomend uit de speelzaal keken ze ontzet naar de handdoekrollen. Alle prachtige kleuren waren weg, ze waren omlaag gekropen en vormden onderaan de rand en dikke bruinige onregelmatige streep. ‘Iemand heeft onze kleuren gejat!’ ‘ Hoe kan dat, wat is er gebeurd?’
De kinderen besloten opnieuw dezelfde kunst te maken, maar nu zonder weg te gaan.
Met hun blik strak op de handdoeken gericht zagen kleuters een wonder gebeuren..
©WilmavanEsch
Wilma van Esch (1966) was projectleider van het expertisecentrum E.G.O. Nederland, eindredacteur van het tijdschrift Egoscoop en voorzitter van het docentennetwerk Jonge Kind. Zij verzorgde (inter-)nationaal lezingen, tweedaagses, studiereizen, trainingen en workshops voor leerkrachten, schoolleiders en docenten HBO.
Wilma van Esch (1966) was projectleider van het expertisecentrum E.G.O. Nederland, eindredacteur van het tijdschrift Egoscoop en voorzitter van het docentennetwerk Jonge Kind. Zij verzorgde (inter-)nationaal lezingen, tweedaagses, studiereizen, trainingen en workshops voor leerkrachten, schoolleiders en docenten HBO.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten