Na
een lange periode van wachten kan een vrouw eindelijk terecht bij de therapeut.
Hij staat goedbekend, een gerenommeerd man met een overvolle praktijk en lange
wachtlijsten. Ze hoopt een doorbraak te realiseren in haar grootste angst:
Fietsen.
De
man geeft haar een hand en vraagt haar waarvoor ze komt en zegt dan: "Kom,
dan gaan we naar buiten!" De vrouw kijkt verschrikt. "Wat gaan we
doen dan? Gaan we niet in gesprek nu?"
"Fietsen!",
zegt de therapeut, "de fiets staat beneden". Verontwaardigd sputtert de vrouw tegen.
"U denkt toch niet dat ik u zoveel betaal om gewoon met mij naar een fiets
te lopen en het te proberen? Ik kom voor therapie, voor uw therapie en ga
absoluut nu absoluut niet proberen op een fiets te zitten!"
Ik moest smakelijk lachen om deze anekdote, verteld door
Wayne Dyer tijdens een van zijn lezingen. Wayne vertelt een verhaal over
willen, over echt willen. En vervolgens DOEN, uitproberen, kwetsbaar zijn, het aangaan.
Wat een heerlijke spiegel voor al onze hei-sessies, verandervergaderingen,
implementatietrajecten, verbeterprocessen. U-ren vergaderen, met veel mensen, op mooie locaties,
met heerlijke lunches, boeiende sprekers en veranderdeskundigen, afwisselende werkvormen.
Ik doe met veel plezier mee hoor. Maar die heerlijke spiegel: Kom we gaan naar
buiten, pak je fiets. Niet praten maar DOEN! Herken je 'em?
©Wilma van Esch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten