Op een herfstachtige, mistige dag vervolgden wij ons gesprek. We verkozen een wandeling door het nabijgelegen natuurgebied boven een gesprek in haar kantoor, zonder schrijfblokken tussen ons in. Ik liet me verrassen, kende de omgeving niet.
De grond was zompig, de mist vochtig, we stapten stevig door in de dynamiek van ons gesprek. Zo zwaar als haar te maken keuzes, zo zwaar drukte de buitenlucht op ons.
Na een uur stevig wandelen en praten, brak de zon door. Letterlijk. We maakten een bocht en stonden opeens oog in oog met een grote grenspaal. ‘Grens tussen verleden en toekomst’ stond er op een koperen plaat. Zoiets valt niet te regisseren, wat een bijzonder moment. Woordenloos stonden we stil, woordenloos vervolgden we onze weg, terug naar de auto... Haar keuzemoment was daar, door de natuur een handje geholpen.
(c) Wilma van Esch
Wilma van Esch (1966) is projectleider van het expertisecentrum E.G.O. Nederland, eindredacteur van het tijdschrift Egoscoop en voorzitter van het docentennetwerk Jonge Kind. Zij verzorgt (inter-)nationaal lezingen, tweedaagses, studiereizen, trainingen en workshops voor leerkrachten, schoolleiders en docenten HBO.
Hoi Wilma,
BeantwoordenVerwijderenPer ongeluk stuitte ik op je blog, hartstikke leuk! Zal deze met veel plezier volgen.
Groetjes,
Marianne Rongen