‘Mensen, ik
begin met een huishoudelijke mededeling’, zegt de docent tegen de volle
collegezaal. ‘De gastdocent die gepland stond, het laatste uur
van dit college, heeft zojuist gebeld. Hij is door omstandigheden vertraagd,
maar komt nog wel. Om die reden zal dit college drie kwartier langer duren dan
gepland’. Open kijkt onze docent de zaal
in. Gemor, gemorrel, gegrom. Een aantal reacties, geïrriteerd, maar ook
studenten die vragen naar de afstemming met vervolglessen die dag. Ik heb hem
al helemaal zitten, pfff… tjonge, wat een waardeloze toestand toch weer. Ik
denk dat ik vlak voor de komst van de gastdocent eruit piep, hoe boeiend ook.
Bah!
‘Wat doet
dit met je?’, vraagt de docent. Tjonge, nog empathisch doen ook, denk ik
cynisch.
‘Welkom
bij het college ‘Change Management’. Dít is wat verandering met je kan doen’,
zegt hij met een grote lach op zijn gezicht. ‘De lezing is gewoon op de
geplande tijd, maak je maar niet druk, maar bedenk even wat deze ongevraagde
verandering met je deed’.
Baf… die
komt binnen. Ontspannen gelach golft door de volle collegezaal. De toon is
gezet. De boodschap is aangekomen. Dank, beste docent.
© Wilma
van Esch
Zuinig zijn op zulke docenten! Mooie levensles.
BeantwoordenVerwijderen